Katie Valerie De 'Frenze
2 posters
1 sayfadaki 1 sayfası
Katie Valerie De 'Frenze
Ellerinin arasında tuttuğu kanlı bir palto vardı. Arkasında ıssız bir orman, önünde iste uçsuz bucaksız dağlık bir arazi duruyordu. Karşısında dağların eteklerinden dibe doğru eğimleşen korkunç bir intihar uçurumuna bakıyordu. Yeşile çalan, cam gibi parlayan mavi iki çift gözünden süzülen soğuk yaşlar, yanaklarından aşağı damlıyordu. Kalbinin atışlarını artık hissetmiyordu, durmasını istermişçesine gözlerini yumdu. Son bir iki damla yaşta yanaklarından adeta büyülenmişçesine parlayarak süzüldü. Kadının çehresinde buruk bir gülümseme belirdi. Küçük bir bebeğin melekleri görüyorkenki gibi mutluydu ama korkuyordu da. Hafif, kanlı palto git gide ağırlaşıyordu sanki. 1 ton, 2 ton beklide 3 ton gibi… Titremeye başladı kadın. Titriyordu sokakta aç, susuz bir çocuğun ızdırabı gibi…
Hayır, üşüdüğünden titremiyordu. Dağların haşin esintisi çıplak tenine değip bir ürperti belirtiyordu belki vücudunda ama kadın hissetmiyordu. Hayır, korkudan da değildi. Arkasında duran karanlığa gömülmüş korkunç yaratıklara ev sahipliği yapan ormandan korkuyor olabilirdi ama bu korkuyu yaşayacak kadar beynine hükmedemiyordu. Titriyordu çünkü; güçlü değildi. Acizdi o bir hayat mahkumuydu. Kalbinin kölesiydi, duygularının…
Elindeki palto parmaklarının arasından kayıp toprağa bulandı… Kadın elini saçlarına daldırdı ve başını öne eydi. Ayaklarında güç kalmamışcasını kendini bıraktı ve yere diz çöktü. Korkunç bir çığlık attı. Öfkesini kustu, yalnızlığını… Sesi boş arazide yankılandı. Kimi vardı ki onun yanında? Ölse, ona sonsuz bir kuyu gibi görünen uçurumdan atlasa kimi vardı ki üzülecek? işte bunları düşünmek acısına tuz basmak gibiydi. Unutumamıştı onu, kokusunu, gülüşünü. Niye gitmişti ki? Niye bırakmıştı bu yalan dünyada onu. Sırasımıydı ölmenin, sırasımıydı?
Hayır, üşüdüğünden titremiyordu. Dağların haşin esintisi çıplak tenine değip bir ürperti belirtiyordu belki vücudunda ama kadın hissetmiyordu. Hayır, korkudan da değildi. Arkasında duran karanlığa gömülmüş korkunç yaratıklara ev sahipliği yapan ormandan korkuyor olabilirdi ama bu korkuyu yaşayacak kadar beynine hükmedemiyordu. Titriyordu çünkü; güçlü değildi. Acizdi o bir hayat mahkumuydu. Kalbinin kölesiydi, duygularının…
Elindeki palto parmaklarının arasından kayıp toprağa bulandı… Kadın elini saçlarına daldırdı ve başını öne eydi. Ayaklarında güç kalmamışcasını kendini bıraktı ve yere diz çöktü. Korkunç bir çığlık attı. Öfkesini kustu, yalnızlığını… Sesi boş arazide yankılandı. Kimi vardı ki onun yanında? Ölse, ona sonsuz bir kuyu gibi görünen uçurumdan atlasa kimi vardı ki üzülecek? işte bunları düşünmek acısına tuz basmak gibiydi. Unutumamıştı onu, kokusunu, gülüşünü. Niye gitmişti ki? Niye bırakmıştı bu yalan dünyada onu. Sırasımıydı ölmenin, sırasımıydı?
En son Katie Valerie De ' Frenze tarafından Salı Ağus. 09, 2011 3:44 pm tarihinde değiştirildi, toplamda 1 kere değiştirildi
Katie Valerie De ' Frenze- Mesaj Sayısı : 3
Rp Puanı
Rp Puanı:
(45/100)
Geri: Katie Valerie De 'Frenze
Kurgu ~ 25 Puan / 10 Puan
Betimleme ~ 25 Puan /15 Puan
İmla Kurallarına Uygunluk ~ 20 Puan/10 Puan
Gerekli Uzunluk ~ 20 Puan/5 Puan
Puan Akıcılık ~ 10 Puan/5 Puan
+__________________________
45 Puan.
Konuşma, renklendirme olsaydı ve biraz daha uzun olsaydı daha iyi bir puan alabilirdin.
Betimleme ~ 25 Puan /15 Puan
İmla Kurallarına Uygunluk ~ 20 Puan/10 Puan
Gerekli Uzunluk ~ 20 Puan/5 Puan
Puan Akıcılık ~ 10 Puan/5 Puan
+__________________________
45 Puan.
Konuşma, renklendirme olsaydı ve biraz daha uzun olsaydı daha iyi bir puan alabilirdin.
Geri: Katie Valerie De 'Frenze
Peki, teşekkürler.
Katie Valerie De ' Frenze- Mesaj Sayısı : 3
Rp Puanı
Rp Puanı:
(45/100)
Geri: Katie Valerie De 'Frenze
Aslında puanını yükseltmek için Rp Dershanesi başlığına yeni bir rp bırakırsan hemen puanlarım
-Kilit!-
-Kilit!-
1 sayfadaki 1 sayfası
Bu forumun müsaadesi var:
Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz